Όπως προανέφερα, το κιτ έχει στα καλούπια του την ημερομηνία γέννησης μου, με συνέπεια την ύπαρξη σημαδιών (ναι αυτά τα γνωστά αντιαισθητικά στρόγγυλα βαθουλώματα), σχεδόν σε όλα τα κομμάτια του.
Ξεκίνησα τρίβοντας το αμάξωμα και αφαιρεσα τον ανάγλυφο υαλοκαθαριστήρα…
Στην συνέχεια αμφιταλαντεύτηκα (για περίπου 3 δευτερόλεπτα), σχετικά με το αν θα άνοιγα ή όχι τις γρίλιες εξαερισμού στο καπό.
Τελικά έπιασα τον κόφτη μου (για την ακρίβεια το design knife της Tamiya) και ξεκίνησα προσεκτικά το άνοιγμα των 36 οπών για τις γρίλιες.
Εδώ πρέπει να αναφέρω ότι έκανα ένα τραγικό λάθος, καθώς έπρεπε να μασκάρω τις επιφάνειες του καπό, για να αποφύγω τις σφαλτσοχαρακιές στο πλαστικό...
Το αμάξωμα πλύθηκε και περάστηκε με Tamiya Grey Primer.
Όπως έχω αναφέρει, το σασί του κιτ είναι σχεδιασμένο για να δέχεται μπαταρίες και διακόπτες, μια και το μοντελάκι, στην πρώτη του ζωή, ήταν ηλεκτροκίνητο παιχνίδι…Η λύση που δίνει η Tamiya, για να καλυφτεί η κύρια τρύπα του πατώματος, είναι ένας γελοίος διακόπτης, που πετάχτηκε στο κάλαθο των αχρήστων και επιστρατεύτηκαν φύλα πλαστικού και οι ανάλογοι στόκοι…
Παράλληλα ξεκίνησα να στοκάρω (θα ακολουθήσει το ανάλογο τρίψιμο) τα διάφορα τμήματα του κιτ, ώστε να εξαφανιστούν τα σημάδια από το καλούπι. Για τα μικρότερα από αυτά χρησιμοποίησα το Mr. Surface (απλώθηκε με ένα συρματάκι)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου